Interview Hansananda

Interview

met Hansananda grondlegger van de Kosmosofie

Zou u de essentie van uw boodschap (van de kosmosofie) eens kunnen omschrijven?

Ja, eigenlijk is de essentie van de boodschap niets anders dan: ieder mens loopt de weg naar het Ware doel. Ieder mens komt tot de ontvouwing van de dualiteiten of je dat nu al weet, of je dat nu al begrijpt, of je er nu al naar leeft, maakt eigenlijk niet veel uit want uiteindelijk ga je er toch naar leven. Want iedereen is het zuivere licht in potentie, je moet door de uiterlijke schijn heen leren kijken, dan zie je dat iedereen die goddelijke kern in zich heeft. En soms is het een veel grotere vlam dan de mensen denken.

‘Ieder mens loopt naar het Ware doel’

Heel veel mensen hebben gigantisch veel innerlijke wijsheid in zich zitten maar zijn nog veel te druk met de uiterlijke wereld bezig om er nu al aandacht aan te besteden, dus besteden ze er onbewust aandacht aan. En onbewust kun je ook groeien. Daarom zeg ik in de boeken vaak ook: Men evolueert, hoe dan ook. Of men dat nou gelooft of niet, men evolueert toch, hoe dan ook. Dat is eigenlijk “de” kern van de boodschap. Dat houdt ook in dat je je om niets of niemand zorgen hoeft te maken, maar dat houdt niet in dat je geen zorgzaam mens moet zijn. Want vanuit de goddelijke wereld is alles gekend maar de mensen behoren toch te trachten om goed te zijn, want als ze niet trachten om goed te zijn dan komen ze niet bij het goddelijke weten. Dus eigenlijk is de weg van het goed willen zijn, de weg naar het ware begrip ontwikkelen, en als je het ware begrip ontwikkeld hebt dan maak je je nergens meer zorgen over en gelukkig maken de mensen zich afschuwelijk veel zorgen over de rommel die ze zelf maken, dus het zit goed in mekaar… Dat is de grap.

Een belangrijk aspect binnen de kosmosofie is ‘Liefde-Wijsheid’, terwijl er zo velen bij het aspect ‘liefde’ blijven hangen…

Dat komt omdat de mensen zo weinig begrip hebben voor wijsheid, en zo ongelofelijk veel begrip menen te hebben voor liefde en daarom rukken ze de twee dingen uit mekaar, maken ze zelf uit hoe liefde moet zijn, maken ze zelf uit hoe een ander moet zijn, maken ze zelf uit wat goed is en wat slecht is en zolang je dat doet is er weinig plaats voor wijsheid.

Dus in principe moet een mens die wijs wil zijn trachten om de dingen te begrijpen, maar daar schept de liefde vaak zo weinig ruimte voor. En die liefde is de aardse liefde, terwijl als ik het over liefde-wijsheid heb, heb ik het over universele liefde die ook accepteert dat iets een lange tijd mag duren. En daar zit de essentie: liefde-wijsheid is gekoppeld aan een immens begrip en een immens geduld en de menselijke liefde wil vaak geen weet hebben van een engelengeduld. Mensen willen dat het NU goed gaat, en gaan van daaruit ‘liefdevol’ manipuleren. Daarom bidden ze de engelen bijna uit de hemel om te zorgen dat het gaat zoals de mensen het willen. En de echte engelen hebben zoiets van: we kennen Gods wil en we hebben geduld, maar de mensen vragen ons om het geduld los te laten. Daarom verhoren engelen lang niet elk gebed. Het kan niet. En daarom hebben wij, eigenlijk gevorderde mensen, het nodig om zelf geduld te ontwikkelen in plaats van vanuit liefde te willen dat de wereld al meteen is zoals wij willen dat ie is. Want vanuit liefde is het vaak heel moeilijk om begrip op te brengen voor hoe het is. Haal er wijsheid bij, en dan krijg je een heel ander verhaal. Daarom noem ik het consequent liefde-wijsheid.

Dus de wereld is doordrongen van de Goddelijke wijsheid en van de Goddelijke wil die alles initieert…

Er is geen schepping zonder schepper, en de schepper heeft het geïnitieerd met zijn eigen geestkracht. Maar degene die ver versluierd is, die nog een lange weg te lopen heeft, gelooft er niets van, begrijpt er niets van en verdedigt vaak zijn ego met hand en tand. Terwijl de tijd het afbreekt. Want naarmate de vechter en verdediger van zijn ego tot meer inzicht komt, gaat ie minder strijdzaam zijn en meer vreedzaam. En hoe vreedzamer, bewuster, geduldiger en begripsvoller iemand is, hoe minder die zich geneigd voelt om zijn ego te verdedigen. Daarom breek ik wel eens ego’s af. Omdat ego’s kunnen stuklopen op liefde-wijsheid en blijven gillen van ‘ik heb gelijk, het gaat om mijn liefde, het gaat om mijn intentie, het gaat om mijn zienswijze’, zonder te zien tegen wie ze vechten, ze vechten tegen iets waarvan ze nooit kunnen winnen.

Je kunt niet winnen van eeuwige vrede. Je kunt eeuwige vrede niet verslaan.

De weg is zoals de weg vanuit goddelijk perspectief behoort te zijn, maar de weg moet anders zijn volgens degenen die de weg lopen en de weg mag zijn zoals die is volgens degenen die zo goed als uitgelopen zijn, en zelfs uitgelopen hebben.

Eigenlijk is niets op deze wereld verkeerd en het proces kunnen wij niet veranderen, we kunnen hooguit vredevol meestromen. Engelen stromen ook mee, ook al denken en hopen de mensen dat dat niet waar is.

Is het zo dat nu, iedereen heeft de mond vol over de nieuwe tijd, dat er nu effectief meer mensen zijn of gaan komen die die wijsheid kunnen begrijpen?

Er zijn mensen die het kunnen begrijpen, maar er zijn meer mensen die denken dat ze het begrijpen. En daarmee bedoel ik: men denkt vaak dat men de waarheid al in pacht heeft zonder enig benul te hebben van wat verlichting is. Men denkt dat het goed moet gaan en is vervuld van persoonlijke liefde en verslijt dat voor de hoogste vorm van wijsheid en wordt kwaad als iemand zegt: Ik zie het ruimer. En die wijsheid heeft mij geholpen om meer tot zwijgen te komen. Want die wijsheid is zo beperkt en zo egocentrisch dat ze niet eens ziet dat ze beperkt en egocentrisch is.

Men spiegelt niet, men reflecteert niet, men verbetert de wereld niet en begint bij zichzelf, neen, men begint te schorren aan anderen en zegt: ik ben goed, ik ben liefde, ik doe het zo fijn, jij moet dit, jij moet dat, kom bij mij in de praktijk, luister naar het licht. Nou dat is een veredelde vorm van een oud vaticaan, die ook op een gegeven moment vertelt: we weten het allemaal, maar ze weten niet eens dat er pedofielen in hun eigen gemeenschap zitten. En als ze ze zien dan versluieren ze ze en zeggen ze het is geen pedofiel, hoe moet je het dan weten? Als je zo denkt en zo werkt? Men wil het niet eens zien men wil het niet weten…

De Atman-Buddhi-Concentration lichtinstrumenten zijn op de wereld gekomen, hoe zijn eigenlijk tot stand gekomen en wat is hun werking?

Eigenlijk moet je beginnen met het licht, de hele schepping, en de schepping rolt en die evolueert en het Goddelijk Plan evolueert zich in de tijd. Bij die evolutie horen die bollen. Ik vind ze niet meer of minder dan bloembollen maar ze hebben op een gegeven moment voor de mens een andere essentie dan bloembollen.

Ze hebben de kwaliteit om de mens die wijs wil worden aansluiting te doen vinden bij het licht. Als het licht dat in hun is sterk ontwikkeld is, dan wordt het geactiveerd door het hanteren van deze bollen, en als het zwak ontwikkeld is, dat is net als met zwakbegaafden die een mooi boek krijgen, het zegt hun niks. Het zegt niks over het boek, het zegt niks over de bol, maar iemand die zwakbegaafd is voelt het niet, ervaart het niet. Alleen de uiterst hoog begaafden, die voelen het en die ervaren het en degenen die bijna hoogbegaafd zijn, die hebben vaak geen tijd voor wijsheid want die hebben het nog veel te druk met uiterlijke belangen, uiterlijke status, uiterlijke liefde. Op een hoger niveau komt de wijsheid toch. En als ik heel eerlijk moet zijn, soms moet men eerst wat meemaken.

De Atman-Buddhi-instrumenten deconditioneren, hoewel mensen vooroordelen vaak hoog in het vaandel dragen. Atman-Buddhi lichtinstrumenten zijn alleen maar interessant als je weinig vooroordelen hebt en er nog minder wil hebben.

Veel mensen zijn vanuit hun eigen beleving zo goed bezig dat ze niet willen weten wat helder-zijn impliceert, dat ze de meest idiote ideeën over helderziendheid handhaven en dat ze totaal niet nagaan wat werkelijk helder zien, helder leven, helder begrijpen en begripsvol zijn impliceert. De Atman-Buddhi bollen helpen de mensen om meer toegang te krijgen tot meer licht in hun hersenen en niet te vergeten, meer licht in hun hart.

Als dit zeer goed functioneert kun je ook de boeken met liefde lezen, maar als je te cerebraal bent struikel je al over de eerste hoofdstukken, ik denk dat je de achterflap nog niet uit krijgt (lacht)…

Kan je een tipje van de sluier oplichten over het laatste boek waar je aan bezig bent?

Dat is deel nul: ‘Het boek van de dwaas’ en gaat over: hoe bekijk je de wereld als je volmaakt evenwichtig bent, als je alles begrijpt vanuit spiritueel perspectief, als je weet dat je niet alles kunt weten maar wel weet waar het weten goed voor is. En dan is het eigenlijk een toelichter die uitgaat van een gigantisch groot begrip vanuit het menselijk perspectief. Het is eigenlijk het begrip wat Christus had nadat hij zei: ‘niet mijn wil maar uw wil geschiedde’ en ook nog begreep dat het waar is wat hij zei.

Het gaat eigenlijk om het meestromen met de wil van God, begrijpen dat er niets anders op zit dan het licht uit te laten maken hoe alles is en de essentie van begrip en acceptatie te pakken. Ik heb geleerd dat de meeste mensen lang niet alles begrijpen, ook niet als je het geweldig goed uitlegt omdat op een gegeven moment hun beperkt bevattingsvermogen beperkter is dan dat ze zelf kunnen begrijpen, geloven of willen.

Eigenlijk is de essentie van bewustzijnsverruiming je eigen beperkt bevattingsvermogen oplossen in een zeer groots begrip dat, vanaf het moment dat je dat doet, altijd bij je is. Je kunt daar contact mee maken, je kan contact maken met de wereld van Atman-Buddhi, de wereld van het Al-weten en dan begrijp je ook dat die wereld niet gek is, maar jou niet datgene laat weten wat je niet behoort te weten, bijvoorbeeld de toekomst. Mensen willen altijd de toekomst weten van waarzeggers, maar ze willen de waarheid niet weten. Terwijl de waarheid is: je moet je toekomst niet willen weten, maar je moet in evenwicht willen komen.

Mensen willen altijd de toekomst weten van waarzeggers, maar ze willen de waarheid niet weten.’

Je ontkomt niet aan het lopen van de weg, maar soms moet een mens keuzes maken over goed en slecht en zolang een mens keuzes moet maken, weet hij het niet en zolang een mens het weten wil gaat hij het vaak vragen, terwijl op een gegeven moment komt je bewustzijn op een zo hoog niveau dat je niet langer wil weten, maar dat je boeddhisch weet. Dat is Het weten van elke Boeddha die weet waarom hij niet alles weet. Dan weet je alles wat nodig is om een echte Boeddha te zijn…